Podczas kryzysu finansowego, a w konsekwencji także gospodarczego na świecie, w Europie i w Polsce w latach 2008-2010, okazało się, że zdecydowanie kapitał ma narodowość i podmioty zagraniczne bardzo często przyjmują logikę działania swojego macierzystego kraju. Nagle zagraniczne firmy samochodowe mające swoje zakłady w Polsce mimo tego, że były one najbardziej efektywne ze wszystkich rozsianych po Europie, podejmowały decyzje, że to właśnie w nich będzie się ograniczać produkcję i przenosić ją do krajów macierzystych, mimo że wiązało się to z wyraźnym podwyższeniem kosztów wytwarzania. Zagraniczne centrale banków obecnych w Polsce podejmowały decyzje o wstrzymaniu kredytowania całych branż w naszym kraju, tylko dlatego, żeby osłabić polską konkurencję wobec firm z ich macierzystych krajów. Dopiero decyzje rządu Prawa i Sprawiedliwości przerwały bezsensowne i niebezpieczne wyprzedawanie strategicznych dla Polski podmiotów gospodarczych. Podczas pandemii koronawirusa znowu okazało się, że to właśnie spółki skarbu państwa przeznaczyły już miliony złotych ze swoich bieżących budżetów na wsparcie dla placówek ochrony zdrowia walczących z pandemią koronawirusa. Niestety żaden podmiot zagraniczny się na takie gesty nie zdecydował. Po raz kolejny w sytuacji zagrożenia tym razem kryzysem pandemicznym okazało się, że kapitał ma narodowość, a polskie państwo może liczyć tylko na podmioty z rodzimym kapitałem.
Mecenat debaty
